Samorządowcy Kadencji wybrani. Oto najlepsi z najlepszych

Ile hałasu może emitować przemysł? NSA zabrał głos

  • dud
  • Opublikowano: 18 grudnia 2018 - 10:26
Przy ustalaniu, do jakiej kategorii terenów należą działki, w których dokonano pomiarów hałasu generowanego przez kopalnię, przesądza treść planu miejscowego - orzekł Naczelny Sąd Administracyjny.

Naczelny Sąd Administracyjny w orzeczeniu z dnia 20 lutego 2018 r., w sprawie o sygn. akt II OSK 1949/17, rozpoznając sprawę związaną z decyzją starosty określającą dopuszczalne poziomy hałasu emitowanego do środowiska z terenu Kopalni na - 50 dB [L AeqD] w porze dziennej i 40 dB [L AeqN] w porze nocnej, sformułował następujące tezy:

„1. W postępowaniu w przedmiocie określenia dopuszczalnego poziomu hałasu emitowanego do środowiska faktyczne zagospodarowanie terenu może być wzięte pod uwagę jedynie, gdy chodzi o określenie poziomu hałasu dla terenów, dla których nie sporządzono planu miejscowego (art. 115 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. - Prawo ochrony środowiska (Dz. U. z 2017 r. poz. 519, ze zm.).

2. Przeznaczenie terenów będących terenami górniczymi określa przede wszystkim plan miejscowy i w nim także należy dokonać zaliczenia terenu do jednego z rodzajów, dla których w rozporządzeniu Ministra Środowiska z dnia 14 czerwca 2007 r. w sprawie dopuszczalnych poziomów hałasu w środowisku (Dz. U. z 2014 r. poz. 112) ustalono poziomy hałasu. Niezależnie od treści planu miejscowego dla terenu górniczego lub jego fragmentu zasady dotyczące zachowania poziomów hałasu pozostają niezmienne i powinny być przestrzegane z uwzględnieniem wskazanych w planie rodzajów terenów nawiązujących do kategorii przewidzianych w tym rozporządzeniu.”. (zob. CBOSA).

Czytaj też: Wiatraki: Brakuje przepisów dotyczących wartości hałasu

- Innymi słowy, sąd odwoławczy uwypuklił, że przy zaistnieniu sytuacji objętej dyspozycją art. 115a ust. 1 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska (tj. stwierdzenia przez organ ochrony środowiska, na podstawie pomiarów własnych, pomiarów dokonanych przez wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska lub pomiarów podmiotu obowiązanego do ich prowadzenia, że poza zakładem, w wyniku jego działalności, przekroczone są dopuszczalne poziomy hałasu), organ podejmując decyzję o dopuszczalnym poziomie hałasu generowanym przez dany zakład kieruje się treścią miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego - tłumaczy Dorota Chramęga radca prawny w kancelarii GWW.

Ustalenia planistyczne dla konkretnych obszarów determinują zaliczenie ich do stosownej grupy chronionej akustycznie, dla których dopuszczalne poziomy hałasu zostały ustanowione w rozporządzeniu Ministra Środowiska z dnia 14 czerwca 2007 r. w sprawie dopuszczalnych poziomów hałasu w środowisku (Dz. U. z 2014 r., poz. 112, dalej: rozporządzenie).

Poziom hałasu określony jest wskaźnikami hałasu LDWN, LN, LAeq D i LAeq N dla sześciu rodzajów terenów: a) zabudowa mieszkaniowa, b) szpitale i domy opieki społecznej, c) budynki związane ze stałym lub czasowym pobytem dzieci i młodzieży, d) cele uzdrowiskowe, e) cele rekreacyjno-wypoczynkowe, f) cele mieszkaniowo-usługowe.

- Kwalifikacji do jednej z sześciu kategorii dokonuje się w akcie planistycznym, zaś konkretną normę „hałasową” dla poszczególnych obszarów wyznacza ww. rozporządzenie. Jeżeli teren może być zaliczony do kilku rodzajów terenów, dopuszczalne poziomy hałasu powinny być ustalone jak dla przeważającego rodzaju terenu – wyjaśnia Dorota Chramęga.

W wyroku NSA z dnia 20 lutego 2018 r. kwestia emisji hałasu związana była z działalnością kopalni i udzieloną kopalni koncesją na wydobywania kopalin ze złóż, na co również Sąd zwrócił szczególną uwagę (fot.shutterstock)
W wyroku NSA z dnia 20 lutego 2018 r. kwestia emisji hałasu związana była z działalnością kopalni i udzieloną kopalni koncesją na wydobywania kopalin ze złóż, na co również Sąd zwrócił szczególną uwagę (fot.shutterstock)

Zatem w przypadku terenów, na których zlokalizowane są punkty pomiarowe, uchwalony jest miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, który określa funkcje poszczególnych obszarów planistycznych, to stanowi on punkt wyjścia dla przypisania stosownej wielkości (poziomu hałasu) dla poszczególnych kategorii terenów na które oddziałuje hałas, wynikających z rozporządzenia.

I tak np. jeśli teren dedykowany jest w akcie planistycznym zabudowie mieszkaniowej wielorodzinnej – to przyjmuje się następujące poziomy dopuszczalnego hałasu: 55 dB dla pory dziennej i 45 dB dla pory nocnej.

W wyroku NSA z dnia 20 lutego 2018 r. kwestia emisji hałasu związana była z działalnością kopalni i udzieloną kopalni koncesją na wydobywania kopalin ze złóż, na co również Sąd zwrócił szczególną uwagę, stwierdzając słusznie, że „W przypadku działalności polegającej na wydobywaniu kopalin (innych niż węglowodory) granice takiego terenu wyznacza się w koncesji (art. 32 ust. 1 P.g.g. [Prawo geologiczne i górnicze, zapis własny]), czyli w akcie indywidualnym, adresowanym wyłącznie do przedsiębiorcy w rozumieniu art. 6 ust. 1 pkt 9 P.g.g.

Taki akt nie może określać przeznaczenia terenu w sposób powszechnie obowiązujący, lecz wyznacza jedynie przestrzeń, w ramach której przedsiębiorca ponosi zwiększoną odpowiedzialność związaną z oddziaływaniem prowadzonego przez siebie zakładu górniczego w rozumieniu art. 6 ust. 1 pkt 18 P.g.g.

Teren ten – w przeciwieństwie do obszaru górniczego zdefiniowanego w art. 6 ust. 1 pkt 5 P.g.g., jest przecież przestrzenią objęta przewidywanymi szkodliwymi wpływami robót górniczych zakładu górniczego, nie zaś przestrzenią, w stosunku do której przedsiębiorcy przysługują jakieś uprawnienia, w szczególności łączące się z możliwością przekraczania standardów emisyjnych.

Przeznaczenie terenów będących terenami górniczymi określa przede wszystkim plan miejscowy i w nim także należy dokonać zaliczenia terenu do jednego z rodzajów, dla których w rozporządzeniu z 14 czerwca 2007 r. ustalono poziomy hałasu.”.

Jak wskazuje radca prawny kancelaria GWW sąd podkreślił zatem prymat aktu prawa miejscowego oraz kwestii związanych z zapewnieniem bezpieczeństwa powszechnego oraz ochrony środowiska.

W decyzji o dopuszczalnym poziomie hałasu określa się dopuszczalne poziomy hałasu poza zakładem przy zastosowaniu wskaźników hałasu LAeq D i LAeq N w odniesieniu do rodzajów terenów, o których mowa w art. 113 ust. 2 pkt 1 (rodzaje terenów wymienione zostały powyżej), na które oddziałuje zakład.

Jeżeli natomiast hałas powstaje w związku z eksploatacją dróg, linii kolejowych, linii tramwajowych, kolei linowych, portów oraz lotnisk lub z działalnością osoby fizycznej niebędącej przedsiębiorcą, decyzji w przedmiocie dopuszczalnego poziomu hałasu nie wydaje się.

Dodać warto, że ustawa Prawo ochrony środowiska nie pozwala na określanie dopuszczalnego poziomu hałasu na podstawie przeznaczenia terenu określonego w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego. Zgodnie bowiem z art. 115 tej ustawy, w razie braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego oceny, czy teren należy do rodzajów terenów, o których mowa w art. 113 ust. 2 pkt 1, właściwe organy dokonują na podstawie faktycznego zagospodarowania i wykorzystywania tego i sąsiednich terenów (por. wyrok WSA w Krakowie z dnia 9 marca 2018 r., sygn. akt II SA/Kr 1715/17, orzeczenie nieprawomocne).

- Reasumując stwierdzić należy, że okoliczność obowiązywania (lub też nie) na danym obszarze miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego determinuje w zasadzie tryb postępowania w sprawie ustalenia dopuszczalnego poziomu hałasu dla terenów znajdujących się poza terenem tego zakładu. W sytuacji braku aktu planistycznego zastosowanie znajdzie regulacja art. 115 ustawy Prawo ochrony środowiska, zobowiązująca właściwy organ do samodzielnego dokonania oceny faktycznego zagospodarowania i wykorzystania terenu – wyjaśnia Dorota Chramęga.

Z kolei w każdym przypadku obowiązywania miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego działania organu zmierzające do ustalenia dopuszczalnego poziomu hałasu są ograniczone do ustalenia, z jakim rodzajem terenu mamy do czynienia, a następie odnieść to należy do norm ustalonych dla danego rodzaju terenu, stosownie do zapisów rozporządzenia.

Progowa wartość hałasu dla ustalonego terenu formułowana jest więc wówczas schematycznie, jako że wynika z przepisów rozporządzenia.

Logowanie

Dla subskrybentów naszych usług (Strefa Premium, newslettery) oraz uczestników konferencji ogranizowanych przez Grupę PTWP

Nie pamiętasz hasła?

Nie masz jeszcze konta? Kliknij i zarejestruj się teraz!